Ήρθαν πάλι στο λιμάνι, γέροντες ένα καράβι.
Όσες Γρες κι ανέ το κούσαν, στο λιμάνι εγλακούσαν.
Μια γριά πολλά γριά, δεν εμπόργιε να γλακά.
Ε κερά που πας ομπρός, βάστα μου και μένα δυό.
Βάστα μου και μένα δυό, ένα γέρο και ένα νιό.
Νά ‘χω το γέρο στη δουλεία και το νιό στην αγκαλιά.
———————————–
(Παραλλαγή)
Ήρθαν πάλι στο λιμάνι, γέροντες ένα καράβι.
Οι γράδες ως το κούσανε, εξεκουζουλαθήκανε
και πιάνουν τσι καρφίχτες, λούζουνται και χτενίζουνται…
Ήτανε κειά και μια γριά, που δεν εμπόργε να γλακά.
Έ μωρή που πάτ’ ομπρός, πιάστε μου και μένα δυό.
Ένα γέρο για τα ξύλα κι ένα νιό για τα παιχνίδια.
Να ‘ναι ο γέρος για βουλή και ο νιός για το φιλί.
Από τη λαογραφική συλλογή μου,
Φανούριος Ζαχαριουδάκης.
