Ο Ιερέας του Αη Γιώργη Μοιρών
Στη πορεία της διακονίας του παπά Μανώλη Δασκαλάκη ο Άγιος Γεώργιος Μοιρών και ο Ιερέας που καταγόταν από το Πετροκεφάλι του σημερινού Δήμου Φαιστού (1913-2002), ταυτίστηκαν, έγιναν ένα.
Η Μοιριανή κοινωνία ποτέ δεν τους ξεχώρισε, τους αγάπησε και τους λάτρεψε…
{Tου: Δημήτρη Σάββα, Προϊσταμένου
Βικελαίας Βιβλιοθήκης Ηρακλείου}
Ο παπά Μανώλης, που υπηρέτησε τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Μοιρών για 40 χρόνια (1951-1991), ήταν μια μορφή γαλήνια, πάντα ολιγόλογος και σοβαρός.
Όλοι γι’ αυτόν ήταν το ίδιο.
Οι μικροί, οι μεγάλοι, οι μεσήλικες και οι γερόντοι.
Πολλές φορές στάθηκε και πέραν των εκκλησιαστικών του καθηκόντων, πάντα όμως κοντά στον Άνθρωπο, στο φτωχό, στον αδύνατο και ασθενή, δίπλα στον άπορο φοιτητή ή σπουδαστή, προσφέροντας του κάτι από το υστέρημα και κάνοντας πράξη το γνωστό «μη ειδέτω η δεξιά σου, τι ποιεί η αριστερά σου».
Πανάξια συμπαραστάτης και βοηθός του στο μεγάλο του αυτό έργο, υπήρξε η πρεσβυτέρα Μαρία Μιχελάκη -θυγατέρα του Ιερέα του Κλήματος Τυμπακίου παπά Στυλιανού- με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τον Δημήτρη σ. Φιλόλογο, τον Ευτύχιο σ. Υπάλληλο των ΕΛΤΑ και την Ελένη σ. Δασκάλα.
Στο Ευχαριστήριο που έγραψε ο ίδιος κατά την αποχώρηση του από την ενεργό υπηρεσία, ανέφερε μεταξύ άλλων: “Η πόρτα του σπιτιού μου θα είναι ανοικτή και το τηλέφωνο μου εις την διάθεσην σας για κάθε σας πνευματικήν ανάγκην μέχρι ο Κύριος να με καλέση κοντά του…”.
Αυτός ήταν ο παπα-Μανώλης. Μία πραγματικά γόνιμη πνευματική παρουσία, που δεν είναι δυνατό να σκιαγραφηθεί σε λίγες γραμμές, καταγράφηκε όμως στις ψυχές των Μοιριανών που δε θα την ξεχάσουν!
Πηγή:Δια-SOS-τε την Μεσαρά…
