Γράφει:ο Γιάννης Λιονάκης…
Η αγωνία στα μάτια όλων μας.
Αγωνία να φανεί το ασθενοφόρο, η πυροσβεστική ,η αστυνομία.
Ο ρόγχος είναι βαρύς και ο οδηγός εγκλωβισμένος στο κάθισμα του.
Οι πιο ψύχραιμοι λένε ελάτε να τον βγάλουμε.Κάνω αγώνα να του συγκρατήσω,να τους πω ,πως δεν μπορούμε ,και δεν πρέπει.
Πως πρεπει να διαφυλάξουμε τη σκηνή και να ειδοποιήσουμε..Χάνει αίμα από το στόμα.
Ευτυχώς φοράει ζώνη ασφαλείας και είναι στη θέση του.
Το αυτοκίνητο είναι παλιό ,δεν ξέρω αν λειτούργησαν όλα τα συστήματα ασφαλείας του.
Φθαρμενες ζώνες κλπ..
Ερχεται πρώτο το ΕΚΑΒ.
Δυο τρία παλικάρια βοηθάνε και με τα χέρια τους σπάνε πόρτες.
Οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ με επιδέξιους χειρισμούς να παλεύουν με το χρόνο.
Σε 3-4 λεπτά τον έχουν απεγκλωβίσει και φεύγουν.
Νίκο μια αναρρόφηση και τρέχουμε να προλάβουμε!
Τη δουλειά
κι αυτή!
Να σώζεις ζωές!
Φτάνει η Πυροσβεστική,η Αστυνομία..
Θα είναι μακρύς ο δρόμος για αυτόν τον άνθρωπο. Μακάρι και η κατάληξη στο τέλος να είναι καλή.
Δρόμος Χανιά-Καστέλι λίγο μετά τον κόμβο του Γαλατά.
Μια ζωή τα ίδια.
Ταχύτητες απίστευτες.
Οδηγοί ζογκλέρ.
Λες και κάνουμε αγώνα ποιος θα πρωτοσυναντήσει στο θάνατο.
Προσέχετε!!!
