TO SURVIVOR ΤΩΝ SURVIVORS…

0
584
Εκείνο που δε μου έλειψε στιγμή όσο ήμουν στο εξωτερικό ήταν η ελληνική τηλεόραση. Βέβαια όχι άμεσα, αλλά έμμεσα βρισκόμουν σε επαφή μαζί της. Πώς προέκυψε αυτή η επαφή;
Με δύο τρόπους. Πρώτον, από τις διάφορες ιστοσελίδες ειδησεογραφικής ενημέρωσης μέσω των οποίων επέλεγα να διαβάζω για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και δεύτερον, μέσω του facebook. Πολύ γρήγορα, διαπίστωσα ότι τόσο οι ενημερωτικές ιστοσελίδες όσο και τα post των facebook «φίλων» μου μιλούσαν συνεχώς για «το πιο απρόβλεπτο παιχνίδι της ελληνικής τηλεόρασης», το Survivor. Στις ιστοσελίδες η ουσιαστική είδηση είχε πλέον υποσκελιστεί, καθώς εν συγκρίσει με το Survivor, λιγότερες ήταν οι αναφορές των γεγονότων και στο facebook οι «φίλοι» μου για μέρες ανέβαζαν post σχετικών με την καθημερινότητα των παικτών, τα αγωνίσματα, τις ψηφοφορίες κ.τ.λ. Με σύνεση, η είδηση και η επικοινωνία παραμέρισαν και το Survivor απολάμβανε το θρόνο του κυριαρχώντας στα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και δυστυχώς στις ζωές των Ελλήνων.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα η κατάσταση δε θα μπορούσε να γίνει χειρότερη για μένα. Βγαίνοντας για καφέ με αγαπημένους μου φίλους, αισθάνθηκα ένα χάσμα μεταξύ μας που έκανε την Τάφρο των Μαριανών (10.971 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας) να μοιάζει με καλοκαιρινό αρδευτικό κανάλι. Ήταν αδύνατο να συμμετάσχω στη συζήτηση καθώς περιοριζόταν εξολοκλήρου γύρω από το Survivor και αν ο Ντάνος θεωρείται καλύτερος αγωνιστικά από τον Σπαλιάρα κ.ο.κ. Εκείνο όμως που με ταρακούνησε συθέμελα, ήταν ο τρίχρονος ανιψιός μου Νικόλας, όταν τον ρώτησα τι θέλει να παίξουμε. Η απάντησή του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, αιφνιδιάζοντάς με και φυσικά ήταν «Solvivol» δηλαδή Survivor.Δεν θέλω να θίξω όσους ή όσες το προτιμούν και το επιλέγουν ως εκπομπή διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Επιδιώκω να θέσω μονάχα ορισμένους προβληματισμούς και τίποτε παραπάνω. Απορώ, γιατί ένας λαός που το μόνο που έχει μάθει να κάνει είναι να επιβιώνει, ένοιωσε τόσο πολύ την ανάγκη να ταυτιστεί με μια ομάδα ανθρώπων που οικειοθελώς προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα διαμορφωμένο και πλήρως προστατευόμενο γι’ αυτούς περιβάλλον και όχι να ταυτιστούμε με τους ίδιους μας τους εαυτούς που προσγειωθήκαμε απότομα σε ένα παιχνίδι καθημερινής επιβίωσης, άκρως ρεαλιστικό και χωρίς προστατευτικά κιγκλιδώματα. Στις ψηφοφορίες, τους Μαχητές και τους Διάσημους υποστηρίζουμε εμείς κάθε φορά. Τον ελληνικό λαό ποιος τον υποστηρίζει; Επιπλέον με εξοργίζει απερίγραπτα, από τη μια να παραπονιόμαστε για την ακρίβεια και την μείωση των μισθών και από την άλλη να πληρώνουμε το X αντίτιμο ανά SMS για να ψηφίσουμε τον οποιονδήποτε παίκτη. Και τέλος, δε θέλω να προσβάλω την οξυδέρκεια κανενός αναφέροντας τον μισθό που λαμβάνουν τόσο οι Διάσημοι όσο και οι Μαχητές, την ίδια στιγμή μάλιστα, που σε εμάς αυξάνεται το άγχος και η αγωνία και όχι οι καταθέσεις στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς.

Προσπαθώ να μην υπερβάλλω, αλλά κάποιες φορές η σκέψη μου ταξιδεύει προς πάσα χωροχρονική κατεύθυνση και σκέφτομαι τα θεάματα στο Κολοσσαίο και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες κατά την διάρκεια της χούντας του Παπαδόπουλου. Τα συγκεκριμένα και άλλα πολλά κατά τη διάρκεια των χρόνων, αποτελούν τακτικές προκειμένου να αποτραπεί η προσοχή της κοινής γνώμης, να εξαπατηθεί και να αποπροσανατολιστεί ο λαός από τα προβλήματα της κοινωνίας. Προς κοίμηση του λαού λοιπόν, αναρωτιέμαι, μήπως το Survivor είναι το όπιο της Ελλάδας του 2017;
Ωστόσο (για να ελαφρύνω κάπως το κλίμα), τολμώ να πω ότι κατάφερα να ανακαλύψω και μια θετική πλευρά από την όλη απήχηση του Survivor στην ελληνική κοινωνία. Αν ιδρύονταν μια πανεπιστημιακή σχολή, για παράδειγμα “Ανώτατη Survivoλογική Eπιστήμη”, με τα βεβαιώσεως, οι Survivoλόγοι απόφοιτοί της δε θα περνούσαν ποτέ την πόρτα του Ο.Α.Ε.Δ. και επιπροσθέτως δε θα χρειαζόταν να δώσουν Α.Σ.Ε.Π. προκειμένου να διοριστούν!
Mundus vult decipi, ergo decipiatur
(ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άσ’τον λοιπόν να εξαπατηθεί)
Γάιος Πετρώνιος, 1ος αι. μ.Χ.

Πηγή: http://www.bestidro.gr