Αφού περπάτησα πάνω στα περιττώματα των προβάτων που ειναι καθημερινό φαινόμαινο στην γειτονιά μου,με προορισμό το καφενείο του χωριού για ένα καφέ της παρηγοριάς.
Εκει περνόντας μέσα απο ενα μποοτιλιάριςμα οχημάτων και καυσαερίων , και αυτο επίσης στην καθημερινότητά μου πέφτω πάνω στον ταχυδρόμο που μου δίνει τον λογαριασμό του νερού,
Απο Εδώ αρχίζουν τα τρελά και τα παράλογα…
Αποφαςίζω να πάω στο δημαρχείο να να πληρώσω τον λογαριασμό βλέπω τρείς υπαλλήλους να συζητάνε,θεώρησα τον εαυτό μου τυχερό για άμεση εξυπηρέτηση.ΑΜ ΔΕ μόλις έπιασε τα χαρτια μιά υπάλληλος μου λεει …..ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΥΡΙΕ Πρέπει να έρθετε μετά τις δύο του άλλου μήνα .
Τους λέω εάν ειναι δύσκολο να σας ΠΛΗΡΩΣΕΙ κάποιος φαντάζομαι να θέλει και τίποτα άλλο τους Είπα έντονα και έφυγα.
Αυτός είναι ένας χρεοκοπημένος Δήμος υπόψιν.
Για εμένα Όχι μόνο οικονομικά,αυτά ξέρω οτι θα συναντήσουν βουλωμένα αυτιά όπως πάντα σ’αυτή την χώρα που ζούμε αλλά έτσι για να τα πώ λίγο .
Α και για τις κυρίες επειδή έφυγα εκνευρισμένος με μόνο ενα γειά,θέλω να τους ζητήσω συγγνώμη που διέκοψα την συζήτηση τους .ΕΝΑΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
