«Πονάει η καρδιά μας» όταν επισκεπτόμαστε ερημωμένα κρητικά χωριά και αντικρίζουμε –συνεχώς- εικόνες ερειπωμένων πετρόχτιστων σπιτιών με τους υπέροχους οντάδες τους , τους φούρνους και τα τζάκια τους (όπως αυτό της φωτογραφίας, σε χωριό του Δήμου Φαιστού), είτε γκρεμισμένα, είτε προορισμένα να γκρεμιστούν αφημένα στη φθορά του χρόνου.
Μια φθορά που «κατατρώει» σπίτια υπέροχα, σπίτια μοναδικά, σπίτια που δεν ξαναχτιζονται εύκολα με αυτή την ομορφιά της απλότητας τους, την γνησιότητα της παράδοσης, την ευρηματικότητα των παλιών μαστόρων, τη σημασία στη λεπτομέρεια, την «αρχοντιά» ακόμα και στο πιο μικρό αγροτόσπιτο!
Άραγε δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιο πρόγραμμα πιλοτικής» αναστήλωσης κρητικών οικισμών – με τη συμβολή και χορηγών- είτε ένα πρόγραμμα επιδότησης ιδιωτών για αναστήλωση παλιών σπιτιών στην κρητική επαρχία; Δεν μιλάμε για απλά ντουβάρια- μιλάμε για την ιστορία μας, την παράδοση μας, την ψυχή μας την ίδια…
Πηγή:Δια- SOS- τε την Μεσαρά…
