Μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν παλικάρι. Έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο στον εγκέφαλο μέχρι τέλους. Ακόμα και όταν οι γιατροί είχαν δώσει ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης, ο Κώστας Ευριπιώτης συνέχισε να αγωνίζεται. Συνέχισε να χτυπά τον καρκίνο με όλες τις δυνάμεις που του είχαν απομείνει και με όλο το ψυχικό του σθένος.
Έμαθε για την ασθένεια πριν από ένα περίπου ένα χρόνο. Μετά τις πρώτες θεραπείες τα μηνύματα ήταν αισιόδοξα. Ο ίδιος μάλιστα δεν δίσταζε σε συνεντεύξεις του να μιλά για την ασθένεια και για τον τρόπο που την αντιμετώπιζε.
Μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο η κατάσταση ήταν μεν δύσκολη αλλά σταθερή.
Ο Κώστας Ευριπιώτης έκανε τις θεραπείες, τηρούσε κατά γράμμα όσα του έλεγαν οι γιατροί και αντλούσε δύναμη και κουράγιο από την οικογένειά του. Πάντα δίπλα του, κάθε στιγμή, οι δύο του γιοι. Δεν τον άφησαν ούτε λεπτό, όπως και η πρώην σύζυγός του.
Τα πράγματα όμως όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευαν. Μάταια οι δικοί του άνθρωποι περίμεναν να ακούσουν ένα καλό νέο από τους γιατρούς. Μέχρι που η κατάσταση έγινε μη αναστρέψιμη. Ο Κώστας άρχισε να κοιμάται όλο και περισσότερο. Ξυπνούσε μόνο για λίγη ώρα και μετά βυθιζόταν ξανά σε λήθαργο.
Αδυνατισμένος και ταλαιπωρημένος από τον καρκίνο, πάλευε να μέχρι την τελευταία στιγμή.
Ο καρκίνος όμως, αυτή η καταραμένη αρρώστια που «θερίζει» ανθρώπους κάθε ηλικίας, νίκησε τον «παλιό».
Ο Κώστας Ευριπιώτης «έσβησε» το βράδυ της Πέμπτης (30/05).
