Πρόσφατα ο Δήμος Φαιστού βρέθηκε μπροστά σε μια επείγουσα ανάγκη.
Την εβδομάδα από 6 έως και 12 Σεπτέμβρη, ο Δήμος Φαιστού κλήθηκε να πράξει το ανθρωπιστικό του καθήκον σε 63 πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες και πάρα πολλά μικρά παιδιά, που η μοίρα τους έστειλε στον τόπο μας, για να θρηνήσουν τους νεκρούς τους, να ανασυντάξουν δυνάμεις και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Οι πρόσφυγες είχαν περισυλλεγεί από το Λιμενικό καθώς είχαν μείνει χωρίς νερό και τρόφιμα για αρκετές ημέρες και η κλήση σε βοήθεια κρίθηκε επιτακτική μετά από τον πνιγμό 2 συνταξιδιωτών τους και τον θάνατο από ασιτία ενός κοριτσιού 4 ετών.
Όλες αυτές τις ημέρες η αλληλεγγύη των Μεσσαριτών , επώνυμων και ανώνυμων, από επίσημους φορείς έως απλούς συμπολίτες μας, υπήρξε συγκλονιστική στο δράμα των συνανθρώπων μας προσφέροντας από το υστέρημα τους ότι μπορούσε και χρειαζόταν (ρούχα, παπούτσια, τρόφιμα, παιχνίδια κλπ) για να απαλύνει τον πόνο τους και να κάνει την διαμονή τους, όσο το δυνατόν πιο ανεκτή.
Ως Δήμαρχος Φαιστού, θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου και να ευχαριστήσω δημόσια μια Εθελοντική ομάδα που δραστηριοποιείται τα τελευταία 23 χρόνια στη Μεσσαρά.
Μια ομάδα Ανθρώπων , με την οποία έχουμε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν σε διάφορα θέματα, κυρίως Πολιτικής Προστασίας, και η οποία με εξέπληξε θετικά με την οργάνωση, τον τρόπο λειτουργίας της και κυρίως την αποτελεσματικότητα της.
Η Ομάδα αυτή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τους Εθελοντές Σαμαρείτες – Διασώστες του Περιφερειακού Τμήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Μοιρών.
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μαζί μας, ως μπροστάρηδες και καθοδηγητές από την πρώτη στιγμή που οι πρόσφυγες ελλιμενίστηκαν στους Καλούς Λιμένες , όπου οι ίδιοι σε συνεργασία με τις αρμόδιες Αρχές, οργάνωσαν και εκτέλεσαν τις άμεσες και αναγκαίες ενέργειες για τις Α’ βοήθειες, την σίτιση και την ψυχολογική τους υποστήριξη έως και την ημέρα που αναχώρησαν για την Αθήνα, μια εβδομάδα μετά, ώστε να υποβάλλουν αίτηση ασύλου.
Οι Εθελοντές του ΠΤ Μοιρών ήταν αυτοί που ήταν παρόντες δίπλα στους πρόσφυγες σχεδόν όλο το 24ωρο καθημερινά και αυτοί που εκτός των Α’ βοηθειών συνέδραμαν όπου υπήρχε ανάγκη στην διαχείριση των φιλοξενούμενων προσφύγων.
Τέλος οφείλω να αναφέρω και να επισημάνω το χρέος που έχουμε ως πολιτεία να ενισχύουμε διαχρονικά κατά το δυνατόν τους Εθελοντές αυτούς ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν τις απαραίτητες υπηρεσίες τους στην τοπική κοινωνία αλλά και να παροτρύνω τους νέους του Δήμου μας να ενταχθούν σε αυτήν την υπέροχη Εθελοντική ομάδα.
Με εκτίμηση,
Νικολιδάκης Γρηγόριος
